GERÇEK YENİLİK
Kaçmak istiyordu.Okuldayken.
Yeni yetmeyken.
Resim yapmak isteyip de yapamazken.
Hollanda'dan kaçmak kolaydı.
Hollanda'dan kolayca kaçtı.Goupil
galerilerine girdi.(Brüksel, Londra, Paris.)
Kendinden kaçmak da(belki?)kolaydı.
Ama ya seni bırakmayan biri, birileri varsa içinde?
İmkansız olan, hem dünyadan, hem kendinden aynı anda uzaklaşmaktır. (Bunu 29 Temmuz 1890 günü denedi.)
Birçok benzeri (geçmişte, o gün, bugün) gibi, dünyanın ayakları altında sarsıldığını duymak değil, aynı zamanda, kendisinin, kendi kendine
yabancılaşması, kendi dışına çıkıp kendine
bakması. Ya da, daha korkuncu: Kendi içine girip
kendine bakması.
O, daha çok bu sonunculardandı.
Dünyanın ayakları altında sarsıldığını
duyduğunda, bu sarsıntıdan ürktü, kendi içine
sığındı, kendi içinde kendini aradı (Ne yalnızlık!)
ve o karanlıkta, kendi varlığının labirentinin
duvarlarında, kendine ait şifreleri çözmeye kalktı.
Dünyaya yeniden baktığında, doğayı, insanları,
hayvanları, bitkileri, çiçekleri artık yeni bir gözle
görüyordu.
İşte onun resmindeki gerçek yenilik budur.
SEL Yayıncılık 2. Baskı, 40. Sayfa